Buyuk bir yarat?c?n?n mektuplar?

Bu kudretlilige, bu buyuk tour joue’ye, cevrilen bir dumene ve tamamlanan bir buyuk tura gulerken isitilebilen bir James Joyce vard?r. Ulysses’in dumenlerinden ve turlar?ndan, hilelerinden, kurnazl?klar?ndan ve geri donusunden, her seyden geri dondugunde tamamlad?g? buyuk turundan soz ediyorum.

– Jacques Derrida

“Yapmaya cal?st?g?m sey ile kilisedeki ayin aras?nda bir benzerlik yok mu sence de? Ben de gundelik hayat?n ekmegini, kal?c? sanat degeri olan bir seye donusturerek insanlara bir tur zihinsel zevk ya da manevi haz vermeye cal?s?yorum,” der Joyce, kardesi Stanislaus’a. Sanat?na kutsal bir misyon yukleyen Joyce, hayata uhrevi degil, dunyevi bir buyu verme cabas?ndad?r. Joyce’ta gundelik olanla sanatsal olan, birbirini d?slayan bir celiski olarak degil, birbirini besleyen bir iliski olarak durur. Iste Joyce’un gundelik hayat?na ?s?k tutan bu mektuplarda, yaln?zca sanat?n?n arkas?nda yatan ozel hayat?n? degil, ayn? zamanda sanat?n?n kendisini okuruz.