Т?р?т буор ахтыл?ана, олорон кэлбит кэм ?рд?к мындаатыттан туланы, бэйэни анаарыы, олоххо бэйэ аналын ырытан, ыры?алаан к?р??, айыл?а араас, со?уччу да, к?ннэтэ хатыланар да к?ст??лэрэ, кырдьары билиммэт эдэр с?рэххэ са?ыллар санаалар – поэт Михаил Иванов-Чуона Мэхээлэ хо?ооннорун с?р?н тиэмэлэрэ. Кини айымньылара уу сахалыы холкулар, дьо?уннаахтар, ол эрээри аа?ааччыны к?ннээ?и олохтон к?т?тэн илдьэ барар ураты тыыннаахтар, туспа тэтимнээхтэр.

В стихах Михаила Иванова-Чуона Мэхээлэ слышатся отголоски беззаботного детства и чудесной молодости, когда радовался каждому новому дню. Также поэт размышляет о предназначении человека в этой жизни, о виражах и поворотах, об испытаниях и искушениях, уготованных нам судьбой.